Toute seule?! - Helemaal alleen?!
Blijf op de hoogte en volg Marscha
15 Februari 2019 | Frankrijk, Bois-le-Roi
Le week-end a commencé. Samedi le 9 février la famille partait à Verdun, pour le baptême de leur cousine. C’est-à-dire que j’étais toute seule à la maison. Cet après-midi je faisais des cours chez Carrefour à Chartrettes, bien sûr à pied, parce qu’il ne pleuvait pas. J’ai acheté une baguette, de la brie, un dessert, de l’eau (Evian), une bouteille de Liptop Ice Tea (saveur citron vert menthe), des pâtes, du sauce bolognese, une allumette et des magasins. À la maison (ici à Bois-le-Roi), on mange très sain, presque tous les produits sont bio, alors très bien pour la santé. Aujourd’hui, j’avais envie de manger quelque chose que j’adore à la maison aux Pays-Bas. Les cours en France coûtent plus cher qu’en Hollande. Une allumette, on pense à quel prix ? Normalement, chez Wibra une allumette coûte €0.79. Ici j’ai payé €4.70 ?!?! ABNORMAL !! Cependant, les magasins que je lis toujours aux Pays-Bas sont bonne marché en France. Heureusement, parce que j’ai l’intention de lire beaucoup en français.
Dimanche le 10 février, je faisais plein de choses le matin. J’ai pris le petit-déjeuner, j’ai écouté de la musique, j’ai lavé mes vêtements et j’ai rangé ma chambre. À 13h00 je suis partie en voiture à Fontainebleau. J’avais déjà roulé en voiture, mais jamais plus de vingt kilomètres d’affilée. Le préjugé que les Français ne peuvent pas conduire, c’est tout à fait vrai. Ils utilisent vite le klaxon, poussent souvent (dépasser la vitesse limite) et donner la priorité au trafic ? C’est quoi ça ? Est-ce que on peut manger cela ?
Arrivée à Fontainebleau, j’avais visité le château de Fontainebleau. C’est un grand château où Napoléon a vécu. C’était vraiment impressionnante de voir toutes les chambres, salons et objets de cette époque. Le musée est en bien état, j’ai vu que même les cloches fonctionnaient. Il y avait beaucoup gardiens, qui me regardaient sans un moindre sourire, parfois je n’osais pas de faire des photos. Après je suis allé aux jardins. Malheureusement il commençait à pleuvoir sans arrêter, alors je suis rentrée à la maison pour boire un thé chaud. Avec la pluie et le ciel gris, le parc ne ressemblait pas aux images que j’avais vu avant ma visite.
Lundi le 11 février, je suis allée à l’Île de loisirs avec les garçons. Arrivée là, il commençait à pleuvoir, alors on est allé au manège. C’est un manège couvert, on pouvait se cacher ici pour quelques minutes, c’était en tout cas l’intention. Henri fait du cheval là-bas, il était le plus content de nous quatre. Aussi Charles et Antoine voulait voir tous les chevaux et poneys. Ce que je pense qu’il était le plus drôle est quand on regardait un cheval ou un poney, il commençait presque toujours à faire du caca. Après une demi-heure au manège, les garçons avaient froid, alors on est retourné à la maison. On bricolait et les enfants était vraiment sage. Quand Elisabeth a descendu l’escalier, elle voulait m’apprendre à craquer une allumette. Et voilà, j’ai craqué une allumette pour « la première fois » de ma vie.
Mercredi le 13 février j’étais toute seule à la maison avec les trois garçons. On faisait des biscuits. Ils seront bien pour la santé, parce que presque tous les produits étaient bio. Pense aux biscuits en forme des ours, des renards, des bonhommes de neige et des escargots. Je les ai mis au four et on les mangeait au goûté. Ils étaient bons (le goût et l’odeur) !! C’est un fait que je mange seulement des escargots de pâte, mouhaha. Les vrais animaux, je ne veux même pas goûter une fois, seulement l’idée déjà, berk !
Vendredi le 15 février, je suis allée au bébé accueil avec Elisabeth et Antoine. Les dames du bébé accueil avaient organisé un matin pour des mamans. Ensemble on parlait sur les peurs des enfants. J’ai raconté des histoires à Antoine, tous sur les peurs des animaux ; dormir sans lumière, des fantômes et des cauchemars. Après la rencontre, Elisabeth m’a dit qu’il viendra une nouvelle loi en France. On ne dira plus papa en maman, mais parent 1 et parents 2. Cela à cause des enfants qui ont deux papas ou deux mamans. Moi, je trouve cette loi bizarre, je vous donne un petit exemple… Enfant : « Parent 1, est-ce que tu peux me donner de l’eau, s’il te plait ? ». Parent 1 : « Non, tu dois poser cette question à parent 2, parce que je suis occupé avec le bébé ». C’est quoi ça ?!?! En outre, c’était chouette de parler avec d’autres personnes en français.
Je veux finir ce blog avec une question. Renaud m’a posé cette question et je suis curieuse ce que vous pensez ce que j’ai répondu… La question était : Tu veux combien d’enfants à l’avenir ? Alors vous me voyez avec combien d’enfants ?
A bientôt !
Bisous Mars
PS : Sofie (mon prof à Fontys)… j’habite à l’Île de France, pas à l’Alsace, mouhaha
NEDERLANDSSSSS....
Het weekend is begonnen. Zaterdag 9 februari vertrok de familie naar Verdun, voor de doop van hun nichtje. Dit houdt in dat ik alleen thuis was. In de middag ben ik boodschappen gaan doen bij de Carrefour in Chartrettes. Natuurlijk ben ik lopend gegaan, want het regende niet. Ik heb het volgende gekocht; een stokbrood, brie, een toetje, water van het merk Evian, een fles Lipton Ice Tea (citroen smaak met mint), pasta, bolognese saus, een aansteker en tijdschriften. Thuis, hier in Bois-le-Roi, eten we erg gezond. Bijna alle producenten zijn bio, dus erg goed voor de gezondheid. Vandaag had ik zin om iets te eten waar ik dol op ben, thuis in Nederland. Boodschappen zijn in Frankrijk veel duurder dan in Nederland. Een aansteker, wat denk je dat die hier kost? Normaal kost een aansteker €0.79 bij de Wibra. Hier, in Frankrijk, heb ik €4.70 betaald?!?! ABNORMAAL!! Daarentegen zijn de tijdschriften die ik in Nederland lees wel goedkoop in Frankrijk. Gelukkig maar, want ik ben van plan om veel in het Frans te gaan lezen.
Zondag 10 februari, heb ik in de ochtend veel dingen gedaan. Ik heb ontbeten, muziek geluisterd, mijn kleren gewassen en mijn kamer opgeruimd. Om 13.00 ben ik met de auto naar Fontainebeau gegaan. Ik had al eerder met de auto in Frankrijk gereden, maar nooit meer dan 20 kilometer aan één stuk. Het vooroordeel dat Fransen niet kunnen rijden, is helemaal waar. Zij gebruiken hun claxon erg snel, duwen vaak (overtreden van de maximum snelheid) en voorrang geven in het verkeer? Wat is dat? Kun je dat eten?
Aangekomen in Fontainebleau, heb ik het kasteel van Fontainebleau bezocht. Het is een groot kasteel, waar Napoleon heeft gewoond. Het is echt indrukwekkend om al de kamers en voorwerpen van deze tijd te zien. Het museum is in goede staat, ik zag dat zelfs de klokken werkten. Er waren veel bewakers, die mij met een strak gezicht aankeken, waardoor ik soms niet eens foto’s durfde te maken. Hierna ben ik naar de tuinen gegaan. Helaas begon het aan één stuk door te regenen, waardoor ik naar huis ben gereden om een theetje te drinken. Met de regen en de grijze lucht, zag het park er heel anders uit dan op de foto’s die ik voor mijn bezoek had gezien.
Maandag 11 februari ben ik samen met de jongens naar het vrije tijds eiland van Bois-le-Roi gegaan (speeltuin, beetje bos, meertje, sporten). Eenmaal aangekomen, begon het te regenen en zijn we dus gaan schuilen bij de manege. Het is een overdekte manege waardoor wij ons hier voor een paar minuten wel konden verschuilen, in ieder geval dat was de intentie. Henri rijdt hier paart, hij was het meest enthousiast van ons vier. Ook Charles en Antoine wilde naar de paarden en poney’s kijken. Hetgeen ik het meest grappig vond, was dat bijna iedere keer als wij naar een paard of poney keken, hij begon te poepen. Na een halfuur op de manege hadden de jongens het koud en zijn we terug naar huis gegaan. We knutselden en de kinderen waren echt lief. Toen Elisabeth naar beneden kwam, wilde zij mij leren hoe ik een lucifer aansteek. En hoppa, ik had voor “het eerst in mijn leven” een lucifer aangestoken.
Woensdag 13 februari was ik alleen thuis met de drie jongens. We hebben koekjes gemaakt. Ze zullen goed voor de gezondheid zijn, want bijna alle producten waren bio. Denk aan koekjes in de vorm van beren, rendieren, sneeuwpoppen en slakken. Ik heb ze in de over gedaan en bij de snack rond 16h30 hebben wij ze gegeten. Ze waren lekker (de smaak en de geur). Het is een feit dat ik alleen slakken van deeg eet, haha. De echte dieren, wil ik zelfs niet eens een keer proeven, alleen het idee al, bah!
Vrijdag 15 februari ben ik samen met Elisabeth en Antoine naar de peuterspeelzaal gegaan. De dames van de peuterspeelzaal hadden een ochtend voor de mama’s georganiseerd. Samen praatten we over de angsten van kinderen. Ik heb verhaaltjes voorgelezen aan Antoine, deze gingen allemaal over de angsten van dieren; slapen in het donker, spoken en nachtmerries. Na de ontmoeting vertelde Elisabeth mij dat er een nieuwe wet in Frankrijk zal komen. We zullen niet langer papa en mama zeggen, maar ouder 1 en ouder 2. Dit omdat er steeds meer kinderen zijn met twee papa’s of twee mama’s. Ik vind het een bizarre wet, ik geef jullie een voorbeeld... Kind: “Ouder 1, kun je mij water geven alsjeblieft?”. Ouder 1: “Nee, je moet deze vraag aan ouder 2 stellen, want ik ben druk bezig met de baby”. Wat is dit voor iets?!?! Bovendien was het leuk om met andere personen in het Frans te spreken.
Ik wil deze blog eindigen met een vraag. Renaud heeft mij deze vraag gesteld en ik ben benieuwd wat jullie denken dat ik heb geantwoord... De vraag was als volgt: Hoeveel kinderen wil jij in de toekomst? Dus met hoeveel kinderen zien jullie mij?
Tot snel!
Kus Mars
PS : Sofie (mijn docent van Fontys)… ik woon in Île de France, niet in Alsace, hahaha
Dimanche le 10 février, je faisais plein de choses le matin. J’ai pris le petit-déjeuner, j’ai écouté de la musique, j’ai lavé mes vêtements et j’ai rangé ma chambre. À 13h00 je suis partie en voiture à Fontainebleau. J’avais déjà roulé en voiture, mais jamais plus de vingt kilomètres d’affilée. Le préjugé que les Français ne peuvent pas conduire, c’est tout à fait vrai. Ils utilisent vite le klaxon, poussent souvent (dépasser la vitesse limite) et donner la priorité au trafic ? C’est quoi ça ? Est-ce que on peut manger cela ?
Arrivée à Fontainebleau, j’avais visité le château de Fontainebleau. C’est un grand château où Napoléon a vécu. C’était vraiment impressionnante de voir toutes les chambres, salons et objets de cette époque. Le musée est en bien état, j’ai vu que même les cloches fonctionnaient. Il y avait beaucoup gardiens, qui me regardaient sans un moindre sourire, parfois je n’osais pas de faire des photos. Après je suis allé aux jardins. Malheureusement il commençait à pleuvoir sans arrêter, alors je suis rentrée à la maison pour boire un thé chaud. Avec la pluie et le ciel gris, le parc ne ressemblait pas aux images que j’avais vu avant ma visite.
Lundi le 11 février, je suis allée à l’Île de loisirs avec les garçons. Arrivée là, il commençait à pleuvoir, alors on est allé au manège. C’est un manège couvert, on pouvait se cacher ici pour quelques minutes, c’était en tout cas l’intention. Henri fait du cheval là-bas, il était le plus content de nous quatre. Aussi Charles et Antoine voulait voir tous les chevaux et poneys. Ce que je pense qu’il était le plus drôle est quand on regardait un cheval ou un poney, il commençait presque toujours à faire du caca. Après une demi-heure au manège, les garçons avaient froid, alors on est retourné à la maison. On bricolait et les enfants était vraiment sage. Quand Elisabeth a descendu l’escalier, elle voulait m’apprendre à craquer une allumette. Et voilà, j’ai craqué une allumette pour « la première fois » de ma vie.
Mercredi le 13 février j’étais toute seule à la maison avec les trois garçons. On faisait des biscuits. Ils seront bien pour la santé, parce que presque tous les produits étaient bio. Pense aux biscuits en forme des ours, des renards, des bonhommes de neige et des escargots. Je les ai mis au four et on les mangeait au goûté. Ils étaient bons (le goût et l’odeur) !! C’est un fait que je mange seulement des escargots de pâte, mouhaha. Les vrais animaux, je ne veux même pas goûter une fois, seulement l’idée déjà, berk !
Vendredi le 15 février, je suis allée au bébé accueil avec Elisabeth et Antoine. Les dames du bébé accueil avaient organisé un matin pour des mamans. Ensemble on parlait sur les peurs des enfants. J’ai raconté des histoires à Antoine, tous sur les peurs des animaux ; dormir sans lumière, des fantômes et des cauchemars. Après la rencontre, Elisabeth m’a dit qu’il viendra une nouvelle loi en France. On ne dira plus papa en maman, mais parent 1 et parents 2. Cela à cause des enfants qui ont deux papas ou deux mamans. Moi, je trouve cette loi bizarre, je vous donne un petit exemple… Enfant : « Parent 1, est-ce que tu peux me donner de l’eau, s’il te plait ? ». Parent 1 : « Non, tu dois poser cette question à parent 2, parce que je suis occupé avec le bébé ». C’est quoi ça ?!?! En outre, c’était chouette de parler avec d’autres personnes en français.
Je veux finir ce blog avec une question. Renaud m’a posé cette question et je suis curieuse ce que vous pensez ce que j’ai répondu… La question était : Tu veux combien d’enfants à l’avenir ? Alors vous me voyez avec combien d’enfants ?
A bientôt !
Bisous Mars
PS : Sofie (mon prof à Fontys)… j’habite à l’Île de France, pas à l’Alsace, mouhaha
NEDERLANDSSSSS....
Het weekend is begonnen. Zaterdag 9 februari vertrok de familie naar Verdun, voor de doop van hun nichtje. Dit houdt in dat ik alleen thuis was. In de middag ben ik boodschappen gaan doen bij de Carrefour in Chartrettes. Natuurlijk ben ik lopend gegaan, want het regende niet. Ik heb het volgende gekocht; een stokbrood, brie, een toetje, water van het merk Evian, een fles Lipton Ice Tea (citroen smaak met mint), pasta, bolognese saus, een aansteker en tijdschriften. Thuis, hier in Bois-le-Roi, eten we erg gezond. Bijna alle producenten zijn bio, dus erg goed voor de gezondheid. Vandaag had ik zin om iets te eten waar ik dol op ben, thuis in Nederland. Boodschappen zijn in Frankrijk veel duurder dan in Nederland. Een aansteker, wat denk je dat die hier kost? Normaal kost een aansteker €0.79 bij de Wibra. Hier, in Frankrijk, heb ik €4.70 betaald?!?! ABNORMAAL!! Daarentegen zijn de tijdschriften die ik in Nederland lees wel goedkoop in Frankrijk. Gelukkig maar, want ik ben van plan om veel in het Frans te gaan lezen.
Zondag 10 februari, heb ik in de ochtend veel dingen gedaan. Ik heb ontbeten, muziek geluisterd, mijn kleren gewassen en mijn kamer opgeruimd. Om 13.00 ben ik met de auto naar Fontainebeau gegaan. Ik had al eerder met de auto in Frankrijk gereden, maar nooit meer dan 20 kilometer aan één stuk. Het vooroordeel dat Fransen niet kunnen rijden, is helemaal waar. Zij gebruiken hun claxon erg snel, duwen vaak (overtreden van de maximum snelheid) en voorrang geven in het verkeer? Wat is dat? Kun je dat eten?
Aangekomen in Fontainebleau, heb ik het kasteel van Fontainebleau bezocht. Het is een groot kasteel, waar Napoleon heeft gewoond. Het is echt indrukwekkend om al de kamers en voorwerpen van deze tijd te zien. Het museum is in goede staat, ik zag dat zelfs de klokken werkten. Er waren veel bewakers, die mij met een strak gezicht aankeken, waardoor ik soms niet eens foto’s durfde te maken. Hierna ben ik naar de tuinen gegaan. Helaas begon het aan één stuk door te regenen, waardoor ik naar huis ben gereden om een theetje te drinken. Met de regen en de grijze lucht, zag het park er heel anders uit dan op de foto’s die ik voor mijn bezoek had gezien.
Maandag 11 februari ben ik samen met de jongens naar het vrije tijds eiland van Bois-le-Roi gegaan (speeltuin, beetje bos, meertje, sporten). Eenmaal aangekomen, begon het te regenen en zijn we dus gaan schuilen bij de manege. Het is een overdekte manege waardoor wij ons hier voor een paar minuten wel konden verschuilen, in ieder geval dat was de intentie. Henri rijdt hier paart, hij was het meest enthousiast van ons vier. Ook Charles en Antoine wilde naar de paarden en poney’s kijken. Hetgeen ik het meest grappig vond, was dat bijna iedere keer als wij naar een paard of poney keken, hij begon te poepen. Na een halfuur op de manege hadden de jongens het koud en zijn we terug naar huis gegaan. We knutselden en de kinderen waren echt lief. Toen Elisabeth naar beneden kwam, wilde zij mij leren hoe ik een lucifer aansteek. En hoppa, ik had voor “het eerst in mijn leven” een lucifer aangestoken.
Woensdag 13 februari was ik alleen thuis met de drie jongens. We hebben koekjes gemaakt. Ze zullen goed voor de gezondheid zijn, want bijna alle producten waren bio. Denk aan koekjes in de vorm van beren, rendieren, sneeuwpoppen en slakken. Ik heb ze in de over gedaan en bij de snack rond 16h30 hebben wij ze gegeten. Ze waren lekker (de smaak en de geur). Het is een feit dat ik alleen slakken van deeg eet, haha. De echte dieren, wil ik zelfs niet eens een keer proeven, alleen het idee al, bah!
Vrijdag 15 februari ben ik samen met Elisabeth en Antoine naar de peuterspeelzaal gegaan. De dames van de peuterspeelzaal hadden een ochtend voor de mama’s georganiseerd. Samen praatten we over de angsten van kinderen. Ik heb verhaaltjes voorgelezen aan Antoine, deze gingen allemaal over de angsten van dieren; slapen in het donker, spoken en nachtmerries. Na de ontmoeting vertelde Elisabeth mij dat er een nieuwe wet in Frankrijk zal komen. We zullen niet langer papa en mama zeggen, maar ouder 1 en ouder 2. Dit omdat er steeds meer kinderen zijn met twee papa’s of twee mama’s. Ik vind het een bizarre wet, ik geef jullie een voorbeeld... Kind: “Ouder 1, kun je mij water geven alsjeblieft?”. Ouder 1: “Nee, je moet deze vraag aan ouder 2 stellen, want ik ben druk bezig met de baby”. Wat is dit voor iets?!?! Bovendien was het leuk om met andere personen in het Frans te spreken.
Ik wil deze blog eindigen met een vraag. Renaud heeft mij deze vraag gesteld en ik ben benieuwd wat jullie denken dat ik heb geantwoord... De vraag was als volgt: Hoeveel kinderen wil jij in de toekomst? Dus met hoeveel kinderen zien jullie mij?
Tot snel!
Kus Mars
PS : Sofie (mijn docent van Fontys)… ik woon in Île de France, niet in Alsace, hahaha
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
